روابط عمومی

پیشرفت و فراگیری فناوری‌های نوین اطلاعات و ارتباطی، عرصه‌های مختلف هستی اجتماعی را تحت تاثیر قرار داده است؛ شاید بتوان گفت کمتر عرصه‌ای را در زندگی اجتماعی می‌توان یافت که به صورت مستقیم یا غیرمستقیم تحت تاثیر آن نبوده باشد. یکی از امکانات این فناوری‌های نوین، شبکه‌های اجتماعی است که امروزه توجهات زیادی به خود جلب کرده است. همه‌ی ما کم و بیش جریان‌های مختلفی که بواسطه این شبکه‌ها شکل می‌گیرد را شنیده و یا به چشم خود دیده‌ایم. جدا از حضور این شبکه‌ها در زندگی فردی و روزمره، زندگی شغلی افراد نیز مستقیم یا غیرمستقیم بی‌تاثیر از این شبکه‌ها نبوده است. قابلیت‌هایی همچون تسریع و تسهیل ارتباطات در طول شبانه‌روز باعث شده که نظر برخی مدیران سازمان یا شرکت‌ها را برای برقراری بهتر ارتباطات بین اعضای سازمان یا شرکت به خود جلب کند. البته این جلب توجه الزامات با بکارگیری شبکه‌های اجتماعی برای ارتباطات سازمانی همراه نبوده است چرا که نسبت به ضرورت آن احساس تردید وجود دارد یا به دلیل برخی از ملاحظاتی که در سطح جامعه و همچنین وجود برخی چالش‌ها، معایب و موانع این شبکه‌ها، استفاده از آن‌ها مورد استقبال قرار نگرفته است. به عبارتی گاهی صرفا فقط نظر مدیران را جلب کرده است و بس. اما باز شاهد این موضوع هستیم که برخی از اعضای یک سازمان که حوزه‌ی کاری مشترک دارند فارغ از روالِ معمولِ ارتباطی سازمان از طریق شبکه‌ی اجتماعی با یکدیگر برخی امور را هماهنگ و تبادل نظر می‌کنند. بنابراین خواسته یا ناخواسته این شبکه‌ها در بسیاری از بخش‌های شغلی حضور دارند. باتوجه به سرعت فراگیری این شبکه‌ها در بخش‌های مختلف زندگی اجتماعی (فردی و شغلی) پروژه‌ی حاضر به این موضوع اختصاص یافته است تا ضمن مطالعه‌ی ویژگی شبکه‌های اجتماعی برای ارتباطات سازمانی، فرصت‌ها و چالش‌های آن را به همراه پیشنهادات ارائه دهد تا حداقل ممکن شمای کلی از این امکان ارتباطی در اختیار مدیران قرار گیرد. تلاش شده است به ادبیات نظری شبکه‌های اجتماعی سازمانی پرداخته شود تا نسبت به جوانب مختلف موضوع بینشی کسب شود و ضمن دستیابی به چارچوب نظری بتوان ارتباط منطقی میان یافته‌های پژوهش‌های انجام شده با پژوهش حاضر برقرار کرد. طبق جستجوهایی که در پژوهش‌های قبلی صورت گرفته به این موضوع دست یافته شده که این عرصه به دلیل جدید بودن فاقد ادبیات نظری مختص به خود است و این حوزه پژوهش‌های کاربردی محدود و یا با اشتراک موضوعی معدود دارد. از این‌رو به دلیل محدودیت ادبیات نظری، ابتدا مفاهیم اصلی پژوهش تعریف و سپس نظریاتی که تاحدودی با موضوع پژوهش حاضر اشتراکاتی داشته ارائه شده است. همچنین در آخر به چارچوب نظری تکنولوژی، سازمان و محیط ترناتزکی و فلیشر(1990) اشاره‌ای صورت گرفته و مدلی باتوجه به این چارچوب ارائه شده است؛ این مدل تاحدودی موضوعاتی که در ادامه‌ی کار بکار می‌آید و باید آن‌ها را برای ارائه پیشنهادی بهتر لحاظ کرد را مشخص می‌کند.