هدف اولیه از طراحی و ساخت نیروگاه‌های تولید برق، ساخت آنها بگونه‌ای است كه بطور مطمئن و اقتصادی و با حداكثر بازدهی و سرویس‌دهی ممكن، برق مورد نیاز را تولید كنند. در چنین نیروگاه‌هایی سعی می‌شود كه تا حد امكان از مواد استاندارد با تاریخچه اثبات شده استفاده شود، اما توسعه این نیروگاه‌ها هنگامی بطور كامل میسر خواهد بود كه امكان استفاده از مواد كاراتر و فن‌آوری‌های پیشرفته‌تر برای ساخت قسمت‌های مختلف آنها فراهم آمده باشد.
عمر نیروگاه‌های حرارتی (بخاری یا گازی) عموما بوسیله عمر قطعات داغ آنها محدود می‌شود. این قطعات داغ كه در نیروگاه‌های بخاری بطور عمده شامل لوله‌های بویلر و قطعات داغ توربین بخار (بطور عمده پره‌ها و روتور) و در نیروگاه‌های گازی بطور عمده شامل پره‌ها، دیسك و روتور، محفظه‌های احتراق و مسیر انتقال گازهای داغ و قطعات مربوطه می‌باشند، حین سرویس در توربین دچار كاهش عمر شده و به مرور زمان دچار آسیب می‌شوند. بنابراین نیاز به تعمیرات دوره‌ای داشته و پس از طی شدن عمر، نیاز به جایگزینی دارند. نكته حائز اهمیت در خصوص این قطعات داغ نیروگاهی، قیمت بسیار بالای آنها است كه این امر بدلیل استفاده از مواد و تكنولوژی‌های نسبتا گران قیمت در حین ساخت آنها است.
با توجه به اهمیت این قطعات داغ نیروگاهی برای صنعت برق كشور، لزوم تهیه نقشه راه آینده برای فناوری طراحی و توسعه دانش فنی ساخت این مواد و قطعات از اهمیت چشمگیری برخوردار بوده كه با استفاده از آن می‌توان علاوه بر شناسایی دقیق مواد و قطعات مورد نیاز برای ساخت داخل در سال‌های آتی، اقتصادی‌ترین فرایندهای مربوطه را شناسایی كرد و نیاز آینده كشور را در این زمینه مطابق با اهداف بلند مدت پیش‌بینی شده در كشور به بهترین نحو تامین نمود.
سند حاضر "سند راهبردی و نقشه راه طراحی و توسعه دانش فنی ساخت مواد و قطعات داغ نیروگاهی" می‌باشد كه در پژوهشگاه نیرو تدوین شده است.